Të ulur vetëm në fund të një darke, nën llambadarë, pranë një tavoline me trëndafila të bardhë dhe verë të mbetur, Georgia Meloni dhe Donald Trump janë të mbyllur në bisedë.
Është fillimi i dhjetorit dhe ata janë fotografuar në një dhomë ngrënieje të pasur në Pallatin Élysée, ku presidenti francez, Emmanuel Macron, priti të ftuarit pas rihapjes së Katedrales Notre Dame.
Ishte hera e parë që kryeministrja e ekstremit të djathtë të Italisë kishte takuar Trumpin, një takim që pasoi vite të tëra të marrëdhënieve të saj të ushqyera me militantët e tij, Make America Great Again (Maga). Për gjithçka që dimë, ata mund të kishin qenë të lidhur për një përbuzje të përbashkët për kuzhinën franceze.
Gjithsesi, çfarëdo që u diskutua, Meloni duket se do të ketë ndikim. Trump më vonë e përshkroi atë, si “një tel të vërtetë të drejtpërdrejtë” dhe dikë me të cilin mund të punonte “për të rregulluar pak botën”. Ai mund të ketë marrë raporte pozitive për të nga Elon Musk, me të cilin kryeministrja italiane është takuar në disa raste dhe të cilin ajo e ka quajtur “një burrë brilant”.
Ndërsa marrëdhënia përparoi, Meloni bëri një udhëtim dhe vizitë në klubin e golfit Mar-a-Lago të Trump në Florida, një muaj më vonë dhe ishte e vetmj lidere evropiane që mori pjesë në inagurimin e tij si president i SHBA.
Tani ndikimi i saj mbi Trump do të vihet në prove, kur dyshja të ribashkohen në Uashington të enjten për samitin e tyre të parë dypalësh. Meloni është liderja e parë evropiane që takohet me Trump, që kur ai ndaloi disa nga rritjet e planifikuara të tarifave javën e kaluar.
Samiti do të monitorohet nga afër. Nga njëra anë, është një mundësi ideale që Meloni të demonstrojë një afinitet me Trump, me të cilin qëndrojnë prirjet e saj natyrore politike, duke rritur kredencialet e saj, si një kanal drejt dialogut më kuptimplotë. Nga ana tjetër, do të jetë një akt delikat balancues për kryeministren, e cila gjithashtu e di se duhet të jetë e kujdesshme për të ruajtur besnikërinë e saj ndaj partnerëve të Italisë në BE.
Në prapaskenë, presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen dhe Meloni mendohet se kanë diskutuar një plan loje. Megjithatë, udhëtimi i vetëm ka shkaktuar ankth mes aleatëve të BE-së, me ministrin francez të industrisë, Marc Ferracci, që paralajmëroi javën e kaluar se kërcënoi të minonte unitetin evropian kundër tarifave të SHBA.
Shqetësimet e tyre nuk janë pa arsye. Meloni, një ish-euroskeptike, mbrojti një sulm të ashpër kundër vlerave evropiane nga zëvendësi i Trump, JD Vance, në Konferencën e Sigurisë në Mynih në shkurt. Ajo do të kthehet në Romë të premten për të takuar JD Vance, i cili ndodhet në Itali për fundjavën e Pashkëve.
Për Ukrainën, pavarësisht se ishte bashkë me aleatët gjatë administratës amerikane të Joe Biden, partia e saj Vëllezërit e Italisë abstenoi, për herë të parë, në një rezolutë të Parlamentit Evropian në mars, që rikonfirmonte mbështetjen për Kievin kundër agresionit rus. Ajo ka qenë e vakët për “koalicionin e të gatshëmve” të mbrojtur nga Macron dhe Keir Starmer.
Kathleen van Brempt, një eurodeputete socialiste belge dhe nënkryetare e komitetit të parlamentit evropian për tregtinë ndërkombëtare, tha se shqetësimet për Melonin ishin të kuptueshme.
“Por ne duhet të jemi pak më të nuancuar,” tha van Brempt. “Meloni e di se ajo ka nevojë për mbështetjen e këshillit, komisionit dhe parlamentit në të gjitha bisedimet që ka. Ajo nuk mund të shkojë më larg se sa është rënë dakord. Qëllimi i parë është të marrë dikë në anën tjetër të tryezës së bisedimeve. Kjo është pikërisht ajo që Meloni do të përpiqet të bëjë në Uashington.”
Antonio Giordano, një deputet i Vëllezërit të Italisë dhe sekretar i përgjithshëm i partisë së Konservatorëve dhe Reformistëve Evropianë (ECR), i cili mori pjesë në konventën kombëtare republikane të vitit të kaluar në SHBA, tha se përparësia e Melonit do të ishte, të kishte një bisedë të sinqertë me Trump – me shpresën që do të thyente ngërçin BE-SHBA.
“Ky është karakteri i Melonit – kur ka një problem, ajo tenton ta përballojë drejtpërdrejt, të flasë për të”, tha Giordano. “Ky është objektivi i parë i diskutimit, pavarësisht nga rezultatet e mundshme.”
Giordano tha se ndërsa Vëllezërit e Italisë, një parti me origjinë neofashiste, ka një afërsi të natyrshme me republikanët e Trump, Meloni ishte e mirë në “arritjen e një niveli të konsiderueshëm ndjeshmërie me të gjithë”.
“Ajo bëri një punë të shkëlqyer edhe me Joe Biden,” tha ai. “Natyrisht, ajo do të përfaqësojë Italinë, por ajo ka qenë gjithashtu e qartë se Evropa është kompakte. Në të njëjtën kohë, ajo ka insistuar gjithmonë që Evropa të mbajë një dialog të hapur [me SHBA], dhe se ne nuk i mbyllim derën një aleati të natyrshëm.”
Meloni nuk ka zgjidhje tjetër veçse të jetë e kujdesshme. Me Italinë që është eksportuesi i tretë më i madh i BE-së në SHBA, ajo do të jetë nën presion për të mbrojtur interesat e biznesit dhe investimeve italiane. Ajo mund, thonë disa, të përpiqet të përjashtojë nga tarifat specialitete vendase si makaronat, djathi dhe vera.
Një tjetër çështje kyçe do të jetë rivali më i madh tregtar i SHBA-së: Kina. Meloni udhëtoi në vend vitin e kaluar për të rivendosur lidhjet tregtare, pasi tërhoqi Italinë nga skema e diskutueshme e investimeve në infrastrukturën “Brezi dhe Rruga”. Megjithatë, ajo pritet të distancohet nga përpjekjet në BE për të krijuar lidhje më të ngushta me Kinën, në mes të luftës së saj tarifore me SHBA.
Në shtëpi, Meloni është gjithashtu nën presion për të ruajtur unitetin në koalicionin e saj qeveritar, veçanërisht me Matteo Salvinin, i rikonfirmuar së fundmi si lider i Ligës së ekstremit të djathtë, duke e sfiduar atë me mbështetjen e tij të qartë për Trump dhe kritikat ndaj politikave të BE-së ndaj Ukrainës.
Por, sado të ndërthurura të jenë instinktet e tyre politike, Meloni mund t’i duhet të ulë pritshmëritë për kapacitetin e saj, për të qenë “pëshpëritësja” e Trump në Evropë.
“Ajo ka krijuar një iluzion se është ‘e zgjedhura’ e Trump, por është gjithnjë e më e qartë se kjo nuk po ndodh”, tha Sandro Gozi, një eurodeputet me grupin Renew Europe dhe ish-ministër i Italisë për Evropën. “Trump e sheh BE-në si një pengesë për strategjinë e tij imperialiste dhe ai nuk po bën asgjë për ta fshehur atë. Por nëse ai dëshiron të negociojë me ne, do të bëhet përmes von der Leyen dhe jo Melonit.”
E vërtetë ndaj karakterit, ndërsa Meloni i afrohet Trumpit, ajo gjithashtu është angazhuar me disa nga opozita e saj italiane, duke marrë pjesë së fundmi në kongresin e Azione, një parti liberale centriste.
Udhëheqësi i partisë, Carlo Calenda, tha se Meloni ishte “në një udhëkryq”, përballë dilemës së zgjedhjes midis SHBA dhe Evropës.
“Unë ia thashë këtë kur erdhi në kongres,” tha ai. “Ka një autokrat aspirues në Shtëpinë e Bardhë që na konsideron armiq – plani i tij është të shpërbëjë Evropën. Por e ardhmja jonë është e lidhur pazgjidhshmërisht me Evropën dhe Italia duhet të jetë pjesë e vendimeve që merren së bashku. Nuk mendoj se Meloni e ka bërë ende këtë zgjedhje.”/ The Guardian.
